Benz Victoria – pionierskie rozwiązanie układu kierowniczego

Prawie tysiąc kilometrów jazdy samochodem w 1894 roku stanowiło prawdziwe wyzwanie i baron Theodor von Liebieg mu sprostał. Syn fabrykanta z Reichenberga (obecnie Liberec w Czechach) i jeden z pierwszych klientów Carla Benza jeździł Benz Victorią, wyposażonym w pionierską innowację – układ kierowniczy z pionowymi sworzniami zwrotnicy.

Większe bezpieczeństwo i komfort

W 1893 roku Carl Benz opracował konstrukcję układu kierowniczego z pionowymi sworzniami zwrotnicy do dojrzałości produkcyjnej i po raz pierwszy wyposażył w nią czterokołowy samochód. Dzięki nowej technologii jazda stała się znacznie bezpieczniejsza i wygodniejsza niż w przypadku konwencjonalnego sterowania za pomocą dyszla. W tym ostatnim przypadku cała oś przednia obracała się wokół punktu obrotu, jak w pojeździe konnym. Ryzyko wywrotki było szczególnie wysokie na ostrych zakrętach. Gottlieb Daimler i Wilhelm Maybach również opracowali alternatywę dla kierowania za pomocą dyszla dla swojego pojazdu ze stalowymi kołami z 1889 roku.

Pionierska innowacja

W Victorii oba przednie koła były kierowane niezależnie od siebie, a ich trakcje schodziły się na wierzchołku zakrętu. Był to pionierski wynalazek w najprawdziwszym tego słowa znaczeniu. Odwiedzający Muzeum Mercedes-Benz mogą zobaczyć ten wysoce innowacyjny układ kierowniczy, zaprojektowany przez wynalazcę samochodu z Mannheim w modelu Benz Victoria z 1893 r., znajdującym się w Sali Legend 1: “Pionierzy – wynalezienie samochodu”.

Zaawansowana technologia z korbą kierowniczą

Nadwozie Benz Victoria przypomina bryczkę. Jednakże nowa technologia układu kierowniczego była prawdziwym wydarzeniem we wczesnej erze motoryzacji. Ten innowacyjny projekt wskazał drogę do przyszłości. Do kierowania pojazdem służyła pozioma korba umieszczona pośrodku pojazdu, na górze pionowej kolumny kierownicy. Impuls z kolumny kierownicy przekazywany był na poziomą poprzeczkę, która z kolei przesuwała dwa ułożone wzdłużnie drążki, biegnące obok siebie pod podłogą pojazdu, aż do przedniej osi. Drążki te poruszały się w przeciwnych kierunkach. 

Na przedniej osi impuls był ponownie przenoszony z drążka poprzecznego na wał pionowy. Izolowało to układ kierowniczy od wstrząsów powodowanych przez nawierzchnię drogi, która w tamtym czasie była słaba, za pomocą sprężyny śrubowej i resora płytkowego ustawionego pod kątem prostym do kierunku jazdy. Wreszcie dwa drążki kierownicze prowadziły od resora piórowego do przednich kół, prowadzonych w osi widełkowej (tzw. widelcu).

Podróż, którą w 1894 roku odbył Liebieg, była ważnym dowodem na to, że samochód samochodowy doskonale nadaje się do pokonywania bardzo długich dystansów. W tym samym roku idea ta dała początek nowej formie rywalizacji we Francji, a mianowicie wyścigom samochodowym: w pierwszym wyścigu samochodowym z Paryża do Rouen zwyciężyły pojazdy z silnikami na licencji Daimlera. To zapoczątkowało 130-letnią historię sportów motorowych w Mercedes-Benz, w którą zaangażowany był także Theodor von Liebieg. Brał między innymi udział w pierwszym wyścigu samochodowym przez Alpy w 1898 r., a w 1899 r. wygrał pierwszy międzynarodowy wyścig w Wiedniu samochodem wyścigowym Benz o mocy 8 KM.

Źródło/Foto: Mercedes-Benz

Jeśli nasz serwis przypadł Ci do gustu, mamy małą prośbę – postaw nam wirtualną kawę. Ta filiżanka nie tylko nas rozgrzeje, ale też doda nam energii do dalszej pracy nad serwisem, aby był jeszcze lepszy. Twój gest to dla nas znak, że doceniasz naszą pasję i zaangażowanie. Dziękujemy, że jesteś z nami!